از زمان گذشته آدمي به دنبال راه حل براي توليد انرژي بود تا اين انرژي پاسخ گوي گونه هاي مختلف احتياج هاي انسان مانند پخت غذا و گرم كردن محيط زندگي و ... باشد، كه يكي از پيش پا افتاده ترين راه ها مصرف كردن چوب همچون سوخت بوده و خواهد بود. در آسان ترين نوع ممكن چوب را به صورت مستقيم گرما و حرارت مي دهند تا دماي آن به حدي برسد كه آماده شعله ور شدن باشد و انرژي آن به صورت حرارت آزاد شود. اما در زمان هاي آينده آدمي به اين موضوع پي برد كه اگر چوب را به طور مستقيم بسوزانيم در زمان كمتري انرژي زيادي توليد مي كنيم و همچنين زود هم تمام مي شود. اين كمبود مصرف كننده گان از چوب همچون منشا توليد انرژي حرارتي باعث شد كه راهي را اختراع كنند كه اين كمبود را از بين ببرد كه به پروسه زغال سازي چوب رسيدند. در ادامه اين سال ها كه زغال كاربرد داشته، در زمينه هاي مختلفي مصرف شده و متناسب با اين مصرف ها معيارهاي گوناگوني براي كيفيت زغال به وجود آمده است. چند معياري كه كيفيت زغال را مورد بررسي قرار مي دهد شامل : ميزان استحكام، ماندگاري، بو، رنگ خاكستري، ميزان حرارت و .....
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
